Dr Katarzyna Dźwigała z Instytutu Historii (WNH) oraz dr Sebastian Skalski-Bednarz z Instytutu Pedagogiki (WNP) znaleźli się wśród laureatów konkursu Miniatura 7, którego organizatorem jest Narodowe Centrum Nauki.
Celem konkursu MINIATURA jest wspieranie młodych badaczy po doktoracie w prowadzeniu „pojedynczych działań naukowych”, w tym wyjazdów, będących wstępem do większych projektów badawczych ogólnopolskich i międzynarodowych.
Na realizację projektów dwoje młodych naukowców pozyskało łącznie 58 868 zł.
Badanie cennych rękopisów
Przedmiotem zainteresowań badawczych dr Katarzyny Dźwigały są „rękopisy cod. graec. fol. 16 oraz cod. graec. fol. 18”, pochodzące z byłej Pruskiej Biblioteki Państwowej, będące obecnie w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej. Na badanie kodykologiczne i paleograficzne oraz analizę treści rękopisów dr Dźwigała dostała 13 695 zł.
Kodykologia jest dyscypliną naukową zajmującą się badaniem ksiąg rękopiśmiennych powstałych do początku XVI w., tj. do momentu zastąpienia ich przez książki drukowane. Paleografia jest natomiast jedną z nauk pomocniczych historii zajmujących się badaniem rozwoju pisma na przestrzeni wieków, a także środowiska, w jakim żył i tworzył dany pisarz, jak również rozpoznawaniem skrótów i „rozszyfrowywaniem” dawnego pisma.
– Skróty cod. graec. fol. 16 i 18 to sygnatury tych dwóch greckich manuskryptów z XIII-XIV w., które zawierają dzieła autorów z IV w. Nie zostały one dotąd przebadane – mówi dr Katarzyna Dźwigała – Pochodzą ze zbiorów byłej Pruskiej Biblioteki Państwowej w Berlinie, tzw. Berlinki i należą do kolekcji 161 greckich manuskryptów stanowiących część wspomnianych zbiorów, a uznawanych za jedną z najcenniejszych w Europie kolekcji zabytków rękopiśmiennych.
Badaczka zaznacza, że wymienione dwa rękopisy stanowiły pierwotnie jedną całość, jednak zostały podzielone na dwa osobne kodeksy. „Cod. graec. fol. 16 ma pochodzić z XIII-XIV w. i zawiera 139 kart z dziełami Makarego z Egiptu, cod. graec. fol. 18 zawiera 174 karty z XIII w., głównie z greckimi dziełami przypisywanymi Efremowi Syryjczykowi” – dodaje.
Odkryć moc wybaczania
Dr Sebastian Skalski-Bednarz dostał 45 173 zł na prace nad projektem zatytułowanym „Zdecydowani wybaczyć: neurofizjologiczne korelaty stanu i dyspozycji przebaczania”.
Oceni on w jaki sposób ludzki mózg może decydować o przebaczeniu, a także jakie mogą być korzyści terapeutyczne, a tym samym zdrowotne płynące z przebaczania.
– Odczuwanie zranień i krzywd jest zjawiskiem powszechnym i pojawia się w następstwie doświadczania konfliktów, odrzucenia czy presji społecznej – mówi dr Skalski-Bednarz. Wyjaśnia, że takie odczucia przeradzają się w złość i wrogość, co ma wpływ na pogorszenie się zdrowia i to zarówno fizycznego jak psychicznego. Jedną z metod radzenia sobie z konsekwencjami krzywd jest przebaczenie, a pozytywny wpływ takiej praktyki na dobrostan potwierdzają liczne analizy”. Uzyskane podczas badań, które zamierza przeprowadzić dr Skalski – Bednarz, dane, umożliwią naukowcowi z UKSW „zaprojektowanie wielowymiarowego modelu przebaczania”.