W Łazienkach Królewskich odbyła się pierwsza interdyscyplinarna konferencja poświęcona roli kobiet w historii muzealnictwa. W prestiżowym komitecie naukowym konferencji odpowiedzialnym za merytoryczne przygotowanie konferencji znalazła się dr hab. Małgorzata Wrześniak, prof. ucz., dyrektor Instytutu Nauk o Kulturze i Religii UKSW.
Konferencja została zorganizowana w Łazienkach Królewskich pod tytułem „Dlaczego nie było wielkich muzealniczek?” będącym parafrazą zdania zaczerpniętego z opublikowanego w 1971 r. eseju „Dlaczego nie było wielkich artystek?” autorstwa amerykańskiej historyk sztuki Lindy Nochlin.
Spotkanie w gronie znawców przedmiotu było poświęcone kobietom zaangażowanym na przestrzeni wieków w tworzenie i rozwijanie kolekcji sztuki. Losy tych dzielnych, twórczych i przedsiębiorczych kobiet stały się kanwą, a zarazem punktem wyjścia do ogólniejszej refleksji nad stanem polskiego muzealnictwa obecnie i w przeszłości,
– Konferencja w Łazienkach Królewskich to ważne wydarzenie dla polskiego muzealnictwa – mówi dr hab. Małgorzata Wrześniak, prof. ucz. – Po raz pierwszy na tak szeroką skalę przedstawiono udział kobiet w budowaniu polskiego muzealnictwa od samych jego początków. Są wśród nich wielkie kolekcjonerki, twórczynie gabinetów osobliwości, założycielki muzeów regionalnych, kobiety, którym zawsze na sercu leżała ochrona rodzimego dziedzictwa kulturowego. Warto pamiętać, że to właśnie one dbały w sposób szczególny o kulturę i tradycję Rzeczypospolitej w duchu patriotyzmu gromadząc i chroniąc zbiory ważne dla historii Polski – dodała Dyrektor Instytutu Nauk o Kulturze i Religii UKSW.
Podczas konferencji zostały przywołane tak znaczące postacie kobiet jak nazwana „nieznaną bohaterką polskiego muzealnictwa XIX w.” Paulina Dzieduszycka z Działyńskich, „kolekcjonerka i pośredniczka” Izabella z Czartoryskich Działyńska czy skromna kolekcjonerka, założycielka okazałej dzikowskiej kolekcji dzieł sztuki Waleria Tarnowska,
Uczestnicy konferencji wysłuchali wykładów na temat niezwykłego zbioru roślin Magdaleny Morskiej w Zarzeczu, o zasługach Róży z Potockich I v. Krasińskiej, II v. Raczyńskiej dla rodzimej kultury, o zaginionej kolekcji księżnej Anny z Sapiehów Jabłonowskiej i jej Gabinecie Historii Naturalnej, znajdującym się w pałacu siemiatyckim, o zapomnianym muzeum Marii Doroty Radziwiłłowej i Marii Róży Radziwiłłowej w Nieświeżu i łańcuckim muzeum Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.
Podczas konferencji wiele uwagi poświęcono nie tylko sięgającemu zamierzchłych czasów kobiecemu mecenatowi sztuk, ale także „niewidzialnej”, a może niedocenianej obecności kobiet w galeriach i muzeach. Mowa o kuratorkach łączących zamiłowanie do nauki z pasją kolekcjonerską, tych bardziej znanych i tych zapomnianych, choć zasłużonych, jak choćby o Halinie Rutskiej, która stworzyła płockie muzeum czy Janinie Fijałkowskiej, która stworzyła pierwsze na świecie Muzeum Plakatu.
– Cieszę się, że jako członkini Komitetu Naukowego tej konferencji mogłam być częścią tego przedsięwzięcia – mówi dr hab. Małgorzata Wrzesińska, prof. ucz. – Będzie ono dobrym początkiem studiów nad polskim muzealnictwem, nad wkładem w jego budowanie tak kobiet jak i mężczyzn i tym samym da impuls do jego dalszego rozwoju.