W pojedynkę nie rozwiążemy problemów polskiej szkoły

Konferencja „Szkoła dla wszystkich” podsumowująca Program Wsparcia Psychologiczno-Pedagogicznego dla Uczniów i Nauczycieli odbyła się w formie hybrydowej na UKSW 28 listopada.

Prorektor ds. nauki i współpracy międzynarodowej, ks. dr hab. Marek Stokłosa, prof. ucz. witając zebranych w imieniu Rektora UKSW zaznaczył, iż głównym celem programu była pomoc w zwalczaniu skutków pandemii Covid -19, poprzez zwiększenie dobrostanu psychicznego uczestników programu na poziomie szkolnictwa podstawowego i ponadpodstawowego.

– Pandemia dotknęła każdy aspekt naszego życia. W samym środku tego zamieszania znalazła się szkoła i rodzina. Trudna sytuacja znacznie zmieniła funkcjonowanie tych dwóch obszarów. Nauczanie zdalne stało się środkiem ochronnym. W czasie przymusowej izolacji pomocne stały się takie programy, jak ten realizowany przez naszą Uczelnię – powiedział.

– Program miał charakter pilotażowy i obejmował zasięgiem całą Polskę a także dzieci i ich rodziców przybywających z Ukrainy. Jego celem było opracowanie modelu wsparcia psychologiczno-pedagogicznego – dodał ks. prof. Stokłosa.

Program Wsparcia Psychologiczno-Pedagogicznego dla Uczniów i Nauczycieli był skierowany do: dzieci i młodzieży ze szkół podstawowych i ponadpodstawowych, wychowanków Młodzieżowych Ośrodków Wychowawczych i Młodzieżowych Ośrodków Socjoterapii, nauczycieli, dyrektorów szkół, rodziców oraz specjalistów (m.in. pedagogów, psychologów, terapeutów). Został sfinansowany ze środków Ministerstwa Edukacji i Nauki, jego wartość wyniosła 15 mln złotych. Okres realizacji przewidziano od 1 czerwca 2021 roku do 30 listopada 2022 roku.

Dr hab. Anna Fidelus, prof. ucz., prorektor ds. studenckich i kształcenia, kierownik programu dokonując jego prezentacji zaznaczyła, że był realizowany we współpracy z PAN. Prace nadzorował zespół merytoryczny oraz osoby wspierające program organizacyjnie. Nad realizacją procesu badawczego czuwali powołani i przeszkoleni Koordynatorzy Wsparcia, działający na terenie całego kraju. Organizowali oni przepływ informacji do lokalnych szkół oraz monitorowali właściwy przebieg diagnoz i szkoleń na terenie danego obszaru. W sumie było to 59 osób działających w 16 województwach.

Program zakładał m.in. organizację szkoleń, konferencji, spotkań i warsztatów.

– Od października 2021 roku w szkoleniach wzięło udział 4303 osób, średnio miesięcznie szkoliliśmy 307 osób. Najliczniejszą przeszkoloną grupę stanowili nauczyciele. Ze szkoleń skorzystali także pedagodzy i rodzice. Przeprowadziliśmy 1497 szkoleń w zakresie psychologii i pedagogiki – zaznaczyła prof. Fidelus.

Wyjaśniła także, że choć diagnoza edukacji w czasie pandemii była głównym zadaniem programu, to jednak w obliczu wojny zespół merytoryczny podjął kolejne działania i rozszerzył zakres działań także o wątki związane z obecnością w szkołach dzieci z Ukrainy.

Kierownik projektu, podkreśliła znaczenie Internetowej Platformy Specjalistyczno-Doradczej, która stanowi niejako centrum działalności programu. Jest także źródłem wiedzy teoretycznej i przykładów praktycznych, przydatnych przy redukcji negatywnych skutków sytuacji problemowych w oświacie. Gwarantuje nieograniczony w czasie i miejscu, dostęp do konsultacji i materiałów dydaktycznych oraz badawczych. Platformę odwiedziło 760 tys. osób, średnio było to 38 tys. osób miesięcznie.

Założeniem programu była także praca badawcza. Zorganizowano cztery konferencje naukowe tematyczne wraz z wydaniem publikacji, związanych z diagnostyką, terapią i profilaktyką. W ramach programu prowadzono także badania naukowe w celu uzyskania aktualnej wiedzy na temat dobrostanu psychicznego uczniów, nauczycieli oraz rodziców. Ich wyniki posłużą do uszczegółowienia programów szkoleniowych i profilaktycznych. Badania ilościowe prowadzone były przez Fundację PAN.

– Przeprowadzone badania pozwoliły wyciągnąć konstruktywne wnioski, że szkoła jest dla wszystkich – powiedziała prorektor Fidelus  – Ważne jest to, że pomoc bardzo miała szeroki zasięg a poprzez program potrafiliśmy się zintegrować w działanie wspólnotowe. Potrafiliśmy zainicjować i stworzyć wspólnotę działającą dla dobra szkoły. Dzięki koordynatorom mogliśmy te wszystkie działania zaplanować i przeprowadzić. Wzbudziliśmy także świadomość wagi i znaczenia działań oddolnych.

– Chciałabym, aby kontakt z naszą Uczelnią i zespołem programowym został utrzymany, abyśmy stale mogli wymieniać się doświadczeniami i ustalać kolejne wspólne działania na rzecz polskiej szkoły – zakończyła swoje wystąpienie profesor Anna Fidelus.

W panelach wyniki badań zaprezentowali: dr Krzysztof Jurek, dr Michał Paluch, mgr Ewelina Ligęza, mgr Katarzyna Błażejewska, dr hab. Marzena Dycht, prof. ucz., dr Emilia Śmiechowska-Petrovskij, dr Kamil Kuracki, mgr Aleksander Tereszczenko.