Prof. dr hab. Krzysztof Szostek został przewodniczącym Komisji Antropologicznej Polskiej Akademii Umiejętności.
24 października odbyły się wybory Zarządu Komisji Antropologicznej Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie.
Ta najstarsza polska organizacja naukowa zrzesza wybitnych naukowców z kraju i zagranicy. Została utworzona w roku 1872, w wyniku przekształcenia istniejącego od 1815 r. Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Po I wojnie światowej, Akademia przyjęła nazwę Polska Akademia Umiejętności i stała się narodową, wspieraną przez państwo, oficjalną reprezentantką nauki polskiej. Okres międzywojenny był czasem największej aktywności PAU, przede wszystkim wydawniczej.
Działalność PAU była kontynuowana po II wojnie światowej i okupacji niemieckiej, aż do roku 1952, kiedy jej agendy i majątek zostały przejęte, decyzją ówczesnego rządu, na rzecz utworzonej właśnie Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. PAU nie została jednak rozwiązana, tak, że jej działalność mogła być podjęta zaraz po transformacjach ustrojowych 1989 r. W konsekwencji od maja 1990 PAU liczyła pięć Wydziałów: I – Filologiczny, II – Historyczno-Filozoficzny, III – Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny, IV – Przyrodniczy i V – Lekarski. W marcu 1993 powołano do życia Wydział VI – Twórczości Artystycznej. Obecnie PAU składa się z 6 Wydziałów, każdym kieruje Zarząd. Przy Wydziałach tworzone są Komisje i Komitety. Do komitetu PAU należy od wielu lat również prof. dr hab. Jacek Tomczyk, dyrektor Centrum Ekologii i Ekofilozofii UKSW.
Prof. dr hab. Krzysztof Szostek to kierownik Zakładu Antropologii Środowiskowej i Toksykologii Instytutu Nauk Biologicznych UKSW w Warszawie. Jego zainteresowania badawcze obejmują zagadnienia związane z antropologią fizyczną i wpływem środowiska przyrodniczego na organizm człowieka, szczególnie w odniesieniu do historycznych i przedhistorycznych grup ludzkich. W tym obszarze prowadzi badania dotyczące rekonstrukcji ogólnego stanu biologicznego człowieka w tym diety, procesów migracji, długości karmienia mlekiem matki czy też wyznaczników stresu szkieletowego. W badaniach wykorzystuje zarówno klasyczne metody anatomo-antropologiczne jak i nowoczesne techniki fizykochemiczne takie jak analizy pierwiastków śladowych oraz trwałych izotopów tlenu, azotu, węgla i wapnia.